بهترین روش های درمان ناباروری

اکثر زوج ها تمایل شدیدی برای بچه دار شدن در مقطعی دارند و برای 85 درصد از آنها، بارداری در عرض یک سال پس از تلاش انجام می شود. و تنها 7 درصد دیگر در سال دوم تلاش، باردار می شوند. ناباروری به عنوان ناتوانی در باردار شدن پس از یک سال تلاش های مکرر و به موقع تعریف می شود.

علل ناباروری متعدد و اغلب پیچیده است. این عارضه می تواند ناشی از عوامل مردانه یا زنانه باشد. با کمک تکنولوژی پیشرفته، روش هایی برای رفع ناباروری در اکثر افراد وجود دارد.

روش های درمان ناباروری (فناوری ART)

درمان های پیشرفته برای ناباروری شامل استفاده از ART است. ART شامل کنترل اسپرم و سلول های تخمک به منظور لقاح سریع در یک محیط آزمایشگاهی است و در عین حال تحت نظارت تیمی از جنین شناسان خبره و سایر متخصصان است که برای کمک به زوج نابارور در رسیدن به لقاح و بارداری با یکدیگر همکاری می کنند.

در زیر برخی از درمان های پیشرفته برای ناباروری ذکر شده است:

IUI

این تکنیک شامل استفاده از سلول های اسپرم شسته و غلیظ شده است که با استفاده از یک کاتتر نازک به داخل حفره رحم منتقل می شوند. این به دور زدن نقاط اصلی دهانه رحم و واژن کمک می کند و به افزایش شانس لقاح کمک می کند.

IVF

این یکی از رایج ترین اشکال ART است که برای زوج های نابارور توصیه می شود. IVF شامل تجویز داروهایی توسط زن برای تحریک تخمدان برای رشد چندین تخمک بالغ است. آنها با استفاده از یک روش جراحی جزئی استخراج می شوند و در یک ظرف همراه با نمونه اسپرم قرار می گیرند که در آن لقاح انجام می شود. جنین های ایجاد شده را می توان در عرض چند روز پس از رشد به رحم منتقل کرد یا به عنوان جنین منجمد برای لانه گزینی در آینده ذخیره کرد.

ICSI – تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم

تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم یک روش میکرومانیپلاسیونی است که در درمان IVF استفاده می شود. ICSI به جای اجازه دادن به اسپرم برای بارور کردن تخمک در یک ظرف به طور طبیعی، شامل تزریق یک اسپرم سالم به سیتوپلاسم تخمک با استفاده از یک سوزن شیشه ای ظریف است. این درمان به توانایی اسپرم برای حرکت و چسبیدن به تخمک متکی نیست و از این رو برای زوج هایی که با مشکلات ناباروری مردان مواجه هستند بسیار مفید است.

در طول لقاح، سلول اسپرم به سمت تخمک شنا می کند، خود را روی سطح می چسباند و به داخل نفوذ می کند. با این حال، در برخی موارد، لایه بیرونی تخمک برای عبور از آن بسیار ضخیم است. در اینجا، ICSI می تواند راه حل مورد نیاز باشد. ICSI نمی تواند لقاح را تضمین کند زیرا فرآیندهای سلولی لقاح هنوز باید به طور طبیعی در تخمک اتفاق بیفتد.

استفاده از تخمک یا اسپرم اهدایی: زمانی که تخمک یا سلول های اسپرم تحت تاثیر مشکلات شدید قرار می گیرند، استفاده از سلول های اهدا کننده می تواند باعث لقاح و بارداری موفق شود.

رحم اجاره ای: برای زنانی که فاقد رحم عملکردی هستند یا پتانسیل تحمل بارداری پرخطر را دارند، می‌توانند IVF را با استفاده از حامل حاملگی انتخاب کنند. رحم جایگزین نوعی از ART است که در آن زن (جانشین) فرزندی را برای شخص یا زوج دیگری حمل می کند تا پس از تولد کودک را به آن شخص یا زوج بدهد. جنین یا بلاستوسیست ها برای بارداری در رحم حامل قرار می گیرند.

تکنیک های مورد استفاده در IVF

حمایت کردن از اسپرم	در این روش، قبل از لانه گزینی، پوشش بیرونی جنین ضعیف می شود تا اتصال آسان به دیواره رحم تسهیل شود و باعث بارداری شود.
انجماد	منجمد کردن تخمک، اسپرم و جنین برای استفاده بعدی استفاده می شود.
ژنتیک تولید مثل	اکثر جنین هایی که تعداد کروموزوم های نادرست دارند در سه ماهه اول بارداری لانه گزینی نمی کنند یا سقط می شوند. پروتکل های آزمایش ژنتیک این پتانسیل را دارد که به بسیاری از زوج ها در افزایش شانس باردار شدن کمک کند.